รักรอได้
เคยตั้งคำถามกับตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมคนเราถึงต้องคอยเฝ้าคอยให้ใครบางคนหันมามอง
นั่นก็เป็นเพราะ รอได้เพราะรัก
เพื่อนคนหนึ่งของเราเป็นคนหน้าตากลางๆ เเต่นิสัยติดกวนพระบาทเสียหน่อย ชอบเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียนห้องเดียวกันมาถึงสามปี
เพื่อนชายของเราก็เเสดงออกชัดเจน เเละทุกคนในห้องก็ดูออกว่ามันชอบเด็กผู้หญิงคนนี้ เพราะทุกโอกาสสำคัญ เขามักจะมีเซอร์ไพรส์เล็กๆน้อยๆ เเละความใส่ใจที่มีให้เธอนั้น พิเศษเกินกว่าคำว่า "เพื่อน"
น่าเสียดายที่เป็นเเบบนี้มาอยู่นาน จนกระทั่งเรียนจบ ฉันเลยตัดสินใจถามเด็กผู้หญิงคนนี้ ว่าไม่รู้เหรอว่าเพื่อนของฉันชอบ
เธอตอบว่า "ไม่รู้สิ เขาไม่เคยบอกชอบเราเลยนะ"
เราฟังเเล้วถึงกับอึ้ง เเล้วมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า คนชอบกันนี่จำเป็นจะต้องพูดว่า"ชอบ" หรือ "รัก" ออกมาตรงๆด้วยหรือ การแสดงออกด้วยการกระทำควรจะสำคัญกว่าสิ
เเต่คิดไปคิดมา เธอคนนี้อาจจะเพียงเเค่ "ปฏิเสธ"เเบบอ้อมๆ ไม่ให้เพื่อนเราเสียใจหรือเปล่า ?
จนถึงบัดนี้ เรายังไม่เคยบอกเพื่อนเราเลย ว่าเธอเคยพูดว่าอย่างไร
ไม่บอกคงจะดีกว่า . . . ?
เวลาผ่านไปอีกปี เพื่อนของเรายังคงถามถึง"เธอ"อยู่เสมอ เเละยังคง "รอ" ให้เธอหันมามอง
ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เธอจะเห็นคุณค่าในตัวเพื่อนฉันสักวัน
f.sama
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น